Едно од моите најраните сеќавања е на сакраменталните средби што се одржуваа во нашиот дом во Ворнамбул, Австралија. Меѓу 10 и 15 луѓе присуствуваа во нашата гранка, и мојот татко, еден од трите носители на свештенството, редовно имаше можност да го благослови сакраментот. Се сеќавам на чувствата што ги имав додека тој понизно и внимателно ги читаше зборовите на сакраменталните молитви. Често неговиот глас трепереше додека го чувствуваше Духот. Понекогаш мораше да направи пауза за да ги контролира своите емоции пред да ја заврши молитвата.
Како петгодишно дете, не можев да го разберам целосното значење на она што се кажуваше или правеше; меѓутоа, знаев дека се случува нешто посебно. Можев да го почувствувам мирното и уверителното влијание на Светиот Дух додека мојот татко размислуваше за љубовта на Спасителот кон нас.
Спасителот поучуваше: “И секогаш ќе го правите ова на оние кои се покајуваат и се крстени во Мое име; и ќе го правите во сеќавање на Мојата крв, која Јас ја пролеав за вас, за да Му сведочите на Отецот дека секогаш се сеќавате на Мене. И ако секогаш се сеќавате на Мене, ќе го имате Мојот Духот да биде со вас.” (3 Нефи 18:11).
Ве поканувам сите да размислиме за пет начини за зголемување на влијанието и силата на нашето редовно учество во светиот обред на сакраментот, обред што може да ни помогне да станеме свети.
1. Подгответе се однапред
Можеме да започнеме со подготовката за сакраментот многу пред да започне сакраменталната средба. Саботата може да биде добро време за размислување за нашиот духовен напредок и подготовка.
Смртноста е есенцијален дар во нашето патување да станеме како нашиот Небесен Отец. Од потреба, таа вклучува искушенија и предизвици кои ни даваат можности да се менуваме и растеме. Крал Бенјамин поучуваше дека “Зашто природниот човек е непријател на Бог, и бил од падот на Адам, и ќе биде секогаш и засекогаш, освен ако не се предаде на убедувањата на Светиот Дух, и не го остави природниот човек и стане светец преку помирувањето на Христос Господ” (Мосија 3:19). Учеството во сакраменталниот обред обезбедува можност да ги подадеме нашите срца и души кон Бога во поголема мера.
Во нашата подготовка, нашите срца стануваат скршени додека изразуваме благодарност за Христовото Помирување, се покаеме за нашите грешки и недостатоци, и бараме помош од Отецот во нашиот континуиран пат да станеме повеќе како Него. Тогаш можеме да се радуваме на можноста што ја обезбедува сакраментот за да се сетиме на Неговата жртва и да ги обновиме нашите обврски кон сите завети што сме ги направиле.
2. Дојдете порано
Нашето искуство со сакраментот може да биде подобрено кога ќе дојдеме многу пред средбата и размислуваме додека се свири претходната музика.
Претседател Бојд К. Пакер поучуваше: „Почетна музика, свирена со почит, е храна за духот. Таа поканува инспирација.“ „Ова не е време,“ објасни Претседателот Расел М. Нелсон, „за разговор или пренос на пораки, туку период на молитвена медитација додека лидерите и членовите духовно се подготвуваат за сакраментот.“
3. Пејте и учете од зборовите на сакраменталната химна
Сакраменталната химна е особено важен дел од нашето искуство со сакраментот. Музиката ги возвишува нашите мисли и чувства. Сакраменталната химна има уште поголемо влијание кога се фокусираме на зборовите и силната доктрина што се поучува. Многу учиме од зборовите како „Повреден, скршен, разранет за нас“, „Нека се сетиме и бидеме сигурни дека нашите срца и раце се чисти“, и „Каде што праведноста, љубовта и милоста се среќаваат во божествена хармонија!“
Додека пееме химна како подготовка за земање на симболите, зборовите може да станат дел од нашата заветна обврска. Размислете, на пример: „Те сакаме, Господи; нашите срца се полни. Ќе одиме по твојот избран пат.“
4. Духовно учествувајте во сакраменталните молитви (Види Морон 4–5)
Наместо да ги игнорираме познатите зборови на сакраменталните молитви, можеме многу да научиме и да чувствуваме уште повеќе кога духовно учествуваме, размислувајќи за обврските и поврзаните благослови содржани во овие свети молитви.
Лебот и водата се благословени и осветени за нашите души. Тие не потсетуваат на жртвата на Спасителот и дека Тој може да ни помогне да станеме свети.
Молитвите објаснуваат дека го земаме лебот во спомен на телото на Синот, кое Тој го даде како откуп за да ги квалификува сите за воскресение, и ја пиеме водата во спомен на крвта на Синот, која Тој слободно ја пролева за да бидеме откупени под услов на покајание.
Молитвите ги воведуваат заветите со фразата „дека се спремни“ (Морони 4:3). Оваа фраза има толку многу потенцијална моќ за нас. Дали сме подготвени да служиме и да учествуваме? Дали сме подготвени да се промениме? Дали сме подготвени да ги решиме нашите слабости? Дали сме подготвени да се пружиме и да благословиме други? Дали сме подготвени да му веруваме на Спасителот?
Додека се изнесуваат ветувањата и додека земаме, ги потврдуваме во нашите срца дека сме подготвени да:
- Го преземеме врз себе името на Исус Христос.
- Се стремиме да ги држиме сите Негови заповеди.
- Секогаш Го помниме.
Молитвата завршува со возвишена покана и ветување: “за да можат секогаш да го имаат Неговиот Дух со нив.” (Морони 4:3).
Павле напиша: “плодот на Духот е: љубов, радост, мир, долготрпеливост, благост, добрина, верност, кротост, воздржливост.” (Галатјаните 5:22–23). Прекрасни благослови и дарови се достапни за нас кога ги држиме нашите завети.
5. Размислувајте и сетете се на Него додека се делат сакраменталните симболи
Почитните моменти додека носителите на свештенството го делат сакраментот можат да станат свети за нас.
Додека се дели лебот, можеме да размислуваме дека во крајниот акт на љубов за нас, Спасителот зеде “врз Него смртта, за Тој да може да ги ослободи оковите на смртта кои го врзуваат Неговиот народ” (Алма 7:12).
Можеме да се сетиме на славното благослово на Воскресението кое “ќе дојде кај сите, … и кај поробените и кај слободните, и кај машките и кај женските, и кај пакосните и кај праведните; и нема ниту влакно од нивните глави да биде изгубено; туку сѐ ќе биде обновено во својата совршена рамка” (Алма 11:44).
Додека се дели водата, можеме да се сетиме на молбата на Спасителот:
“Зашто ете, Јас, Бог, сум страдал од овие нешта за сите, за тие да можат да не страдаат ако се покајат; …
“Кое страдање предизвика Јас Самиот, и тоа Бог, најголемиот од сите да трепери поради болка, и да крвари на секоја пора, и да страда и во тело и во дух—и сакав да не треба да пијам од горчливата чаша, и да се повлечам” (Учење и Завети 19:16, 18).
Се сеќаваме дека Тој зеде “ врз Него нивните слабости, за да се исполни со милост Неговата утроба, според телото, за Тој да може да знае според телото како да му помогне на Неговиот народ според нивните слабости.” (Алма 7:12).
Додека размислуваме за нашето искуство со сакраментот, можеме да се запрашаме:
- Што ќе направам оваа недела за подобро да се подготвам за сакраментот?
- Можам ли да придонесам повеќе за почитта и откровението кои можат да го придружуваат почетокот на сакраменталната средба?
- Која доктрина беше поучена во сакраменталната химна?
- Што слушнав и почувствував додека ги слушав сакраменталните молитви?
- На што размислував додека се делеше сакраментот?
Старешина Дејвид А. Беднар поучуваше: „Обредот на сакраментот е света и повторена покана искрено да се покаеме и да бидеме обновени духовно. Актот на земање на сакраментот, само по себе, не ги простува гревовите. Но, додека се подготвуваме совесно и учествуваме во овој свет обред со скршено срце и покајнички дух, тогаш ветувањето е дека секогаш ќе го имаме Духот на Господ со нас. И преку осветувачката моќ на Светиот Дух како нашиот постојан придружник, секогаш можеме да задржиме простување на нашите гревови.“
Сведочам за мноштвото благослови достапни за нас кога ја зголемуваме нашата подготовка и духовно учество во обредот на сакраментот. Понатаму сведочам дека овие благослови се достапни за нас поради љубовта на нашиот Небесен Отец и бесконечната откупителна жртва на Неговиот Возљубен Син, Исус Христос. Во Неговото свето име, дури и Исус Христос, амин.
Фусноти
1. Бојд К. Пакер, “Personal Revelation: The Gift, The Test, and the Promise,” Ensign, Nov. 1994, 61
2. Расел М. Нелсон, “Worshiping at Sacrament Meeting,” Ensign, Aug. 2004, 27; Liahona, Aug. 2004, 13.
3. “Jesus of Nazareth, Savior and King,” Hymns, no.181.
4. “While of These Emblems We Partake,” Hymns, no.173.
5. “How Great the Wisdom and the Love,” Hymns, no.195.
6. “As Now We Take the Sacrament,” Hymns, no.169.
7. Дејвид А. Беднар, “Always Retain a Remission of Your Sins,” Ensign or Liahona, May 2016, 61-62